Dag 5: Zomerkamp 1 + een onvergetelijke ontmoeting

Vandaag was het dan ein-de-lijk zo ver! De dag waarvoor we al maanden bezig zijn geweest, waar we veel sponsoren voor hebben gezocht en gevonden (nogmaals bedankt hiervoor!!), maar bovenal waar we ontzettend naar uit hebben gekeken, was aangebroken! Vandaag was namelijk de eerste dag van het zomerkamp dat we voor de kinderen uit het zigeunerkamp georganiseerd hadden.

Gewapend met onze zonnebrandhuidjes en Viaa-shirts gingen we op pad naar het zigeunerkamp. Toen we aan kwamen lopen, vlogen er direct vijf kinderen op ons af. Vol enthousiasme vervolgden we samen met deze kinderen onze tocht door de wijk.

Nadat we vrijwel alle kinderen uit de wijk verzameld hadden, konden zij zich gaan inschrijven. Al met al waren er meer dan tachtig kinderen die vandaag bij dit kamp aanwezig waren. Dit vonden wij super gaaf! Sommige kinderen waren direct enthousiast en deden vrolijk mee met de dansjes op Roemeense/Engelse kindermuziek. Andere kinderen waren erg verlegen en bleven nog even bij hun ouders staan. Langzamerhand kwamen deze kinderen op het enthousiasme af en deden ze gezellig met ons mee.

Na de liedjes was het tijd voor de vier verschillende onderdelen. De kinderen werden verdeeld over vier groepjes. We hadden een bijbelverhaal met een sketch voorbereid, een gave estafetterace, een voetbaltoernooitje en een knutselwerkje. De kinderen waren ontzettend enthousiast. De dag werd afgesloten met een aantal liedjes en dansjes, waarna de kinderen een appel mee naar huis kregen.

Nadat de eerste dag van het zomerkamp erop zat, gingen wij met vier mensen van onze groep op bezoek bij Louisa. Louisa is een ontzettend lieve, alleenstaande vrouw met een spierziekte. Ze woont zelfstandig, maar is gebonden aan haar rolstoel. We kwamen daar om schoon te maken, maar dat wilde ze vandaag nog niet hebben. Ze wilde eerst kennismaken met ons. We hadden een erg bijzonder gesprek met haar. Ze vertelde dat ze na de dood van haar moeder, 2 jaar geleden, nooit meer naar buiten is geweest. Ze kwam nooit verder dan haar eigen tuin. Wij stelden voor om samen met haar een stukje te gaan wandelen. Na dit voorstel begon ze te stalen. Ze wilde zo graag een keertje weer naar buiten! Het was ontroerend om te zien hoe mooi ze het vond om met ons mee te gaan. Het was zo ongelofelijk en zo fantastisch om haar op deze manier een stukje vreugde te kunnen geven! Dit liet ons beseffen waarom wij voor deze opleiding gekozen hebben!